Evaluatie en afsluitende opmerkingen

Evaluatie

Ben ik tevreden over het resultaat van dit project? Dat is een vraag ik me altijd stel bij het afsluiten van een project. In dit geval eindigt het onbeslist. Het was een snelle klus tussendoor, terwijl ik wachtte op de komst van de verf voor mijn Fairlie. Er zijn te veel kleine dingen die net niet goed gingen en waarvan ik besloot die te laten zitten omdat het project anders twee keer zo lang zou gaan duren als ik het zou doen zoals ik het echt wilde. Soms wil ik gewoon verder. En dat deed ik, althans voor mijn doen. Ik begon op 23 februari en ik was klaar op 9 april 2018, iets minder dan zeven weken dus. De meeste van mijn projecten duren langer dan een jaar.

Het goede

• Gebruik maken van een bestaande locomotief als donor geeft je al een aardige voorsprong. In het bijzonder als je een beginnend bouwer bent, bespaart het je de zorg om een goed lopend onderstel. Geen chassis om uit te lijnen, geen tandwielkast om fijn te regelen, geen stoomschuifbeweging om te maken.
• Giethars is een gemakkelijk bewerkbaar materiaal, dus boren, vijlen en schrapen is allemaal gemakkelijk en kost weinig moeite en is niettemin voldoende nauwkeurig.
• De gemengde bouw (giethars en messing) scherpt je lijmvaardigheden aan. Lijmen is een constructiemethode die veel bouwers makkelijker toeschijnt dan solderen maar ik ben het met die visie niet eens.

Het mindere

• omdat het een goedkoop geprijsde kit is (minder dan €100) worden delen die normaal gesproken gedraaid (handrailhouders, fluit) of gegoten(lantarenijzers) nu geleverd als platte geëtste delen.
• Giethars is bros. Niet laten vallen (ik weet dat!)
• Dat giethars makkelijk bewerkbaar is, heeft het nadeel dat het makkelijk beschadigt. Het is niet moeilijk die ene vijlbeweging te zwaar aan te zetten. Giethars vraagt ook grote zorgvuldigheid bij het opsporen en verwijderen van gietfouten zoals gietvliezen, randjes, putten en bellen.
• Het messing van de omloopplaat was erg zacht. Uiteindelijk werd het een redelijk geheel maar dat vroeg meer zorg dan gebruikelijk.
• Hoewel de kit goedkoop lijkt, tikt het kopen van een donorlok toch aardig door. Die van mij kostte €25 omdat het een reparatielok was, en dat is een uitzondering. Het gaat al gauw om €75 voor een tweedehandsje en die levert dan weer het risico dat je voordeel van een zorgenvrij rijdend onderstel de mist in gaat.

Het lelijke

• Een ding van deze lok vind toch absoluut een probleem en dat is zijn Allan stoomschuifbeweging. Toen ik het model kocht dacht ik dat het niet zo'n probleem zou zijn, maar dat is het wel. Hoewel het drijfwerk een getrouwe en mooie afbeelding is van het drijfwerk van de T3 misstaat het toch op het type Crefeld. Ik snap dat het de bouw van een lok goedkoper en vooral makkelijker maakt. Het model is gericht op een laag budget en/of de beginnende bouwer en dan is het verdedigbaar om het drijfwerk te laten zoals het is. Maar voor mij: nee. Ik zie mij nog wel een poging doen een Walschaerts stoomschuifbeweging te bouwen. Maar dat is voor mij een ander project.
• Giethars is van nature wat minder nauwkeurig. De raamlijst met hun klinknagelrijen zijn gewoon niet scherp genoeg.

Conclusie

Zou ik zo'n gemengde kit weer bouwen? Als ik de keuze heb tussen een gietharskit of een messing kit: nee, ik zou de messing kit kiezen ondanks een hogere prijs. Als het de enige keuze is: waarschijnlijk wel, al zal ik al doende veel onderdelen vervangen.

De prijs

Directe kosten

Algemene voorraad

Als je bovenstaande spullen allemaal gekocht hebt, dan nog ben je er niet. Je hebt meer nodig maar dat zijn allemaal spullen waarvan het heel moeilijk is de waarde aan één model toe te rekenen. Als je een pot groene verf koopt, die kost €11,00, en je hebt drie kleuren nodig, hup €33,00. Maar hoeveel modellen ga je daar mee spuiten? Ik heb er tot nu toe vijf modellen zwart mee gespoten en ik ben nog niet halverwege de pot. En toch moet je een keer een nieuwe pot kopen....